Wydawca treści
Polskie lasy
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Ochrona lasu
Ochrona lasu
Żeby cieszyć się dorodnymi i zdrowymi drzewostanami, nie wystarczy tylko „dobrze” je posadzić. Czasami trzeba drzewostany chronić przed szkodliwymi czynnikami biologicznymi, atmosferycznymi i antropogenicznymi. To zadanie realizuje szeroko rozumiana ochrona lasu.
Lasy Nadleśnictwa Borne Sulinowo corocznie zagrożone są żerem pierwotnych i wtórnych szkodników owadzich. Monitorowanie oraz walkę o zachowanie trwałości lasów prowadzi się poprzez wykładanie pułapek klasycznych, feromonowych, ścinkę i korowanie drzew zasiedlonych, a w ostateczności poprzez zwalczanie chemiczne.
W ostatnich latach zwalczano gradacje brudnicy mniszki.
Biologiczną walkę z patogenami grzybowymi prowadzi się poprzez zabezpieczanie pniaków preparatem PgIBL oraz, sporadycznie, przez mechaniczne usuwanie opanowanych drzewek.
Drogą stosowania szeregu zabiegów gospodarczych realizowana jest ogniskowo-kompleksowa metoda ochrony lasu. Zasadniczym celem tej metody jest podnoszenie biologicznej odporności drzewostanów poprzez sztuczne zagęszczanie populacji organizmów antagonistycznych w stosunku do organizmów szkodliwych oraz dokonywanie przekształceń w drzewostanach, stanowiących potencjalne ogniska gradacyjne. Dotyczy to fauny owadożernej, zwłaszcza ptaków oraz owadów, pająków, nietoperzy.
Ograniczanie szkód od zwierzyny Nadleśnictwo prowadzi poprzez indywidualne (chemiczne i mechaniczne) oraz powierzchniowe (grodzenia) formy ochrony drzewek.
W warunkach Nadleśnictwa Borne Sulinowo istotne znaczenie mają szkody powodowane przez czynniki atmosferyczne. W ostatnich latach były to m. in. długotrwałe susze, silne wiatry wywalające, późne przymrozki wiosenne i zastoiska mrozowe.
Ochrona przeciwpożarowa.
Od 2012 roku wszystkie lasy Nadleśnictwa Borne Sulinowo należą do II kategorii zagrożenia pożarowego. Dzięki zbiorowemu wysiłkowi pracowników Nadleśnictwa, systemowi monitoringu, patrolom naziemnym i lotniczym odnotowuje się niewielkie ilości pożarów i niskie straty biologiczne. Ilość pożarów w poszczególnych latach przedstawiono w tabeli.
rok
|
ilość | powierzchnia (ha) - ogółem | pow. bez strat | pow. ze stratami | wartość strat |
2008 | 5 | 9,14 | 7,96 | 1,18 | 7327,00 |
2009 | 14 | 9,21 | 9,21 | - | - |
2010 | 1 | 0,10 | 0,10 | - | - |
2011 | 3 | 1,03 | 1,03 | - |
- |
2012 | 3 | 0,30 | 0,30 | - | - |
2013 | 5 | 0,52 | 0,30 | 0,22 | 2225,23 |
Na terenie Nadleśnictwa znajdują się 23 punkty czerpania wody. Nadleśnictwo posiada 3 bazy sprzętu p.poż oraz samochód patrolowo-gaśniczy. Do monitoringu naziemnego służą dwie dostrzegalnie: drewniana w Leśnictwie Machliny i żelbetowa w Leśnictwie Liszkowo.