Nadleśnictwo Borne Sulinowo jest jednym z najmłodszych nadleśnictw w Polsce. Historia naszego nadleśnictwa zaczyna się wraz z opuszczeniem przez Wojska Federacji Rosyjskiej terenów poligonu Borne Sulinowo.

Nadleśnictwo Borne Sulinowo utworzone zostało 01.01.1993 r. na podstawie Zarządzenia nr 64 Ministra Ochrony Środowiska Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 31.12.1992 r.

Powierzchnia ogólna Nadleśnictwa Borne Sulinowo to 20 455 ha, z czego 18 230 ha zajmują lasy. Od 2022 roku Nadleśnictwo stanowi jeden obręb leśny, ale wcześniej podzielone było na dwa: Borne Sulinowo i Broczyno. Jeśli spojrzycie na mapę, zobaczycie, że rzeka Piława
i Zalewy Nadarzyckie dzielą nadleśnictwo na dwie części.

Wschodnia część to fragment dawnego obrębu leśnego Borne. Do I wojny światowej te tereny pozostawały w posiadaniu większych własności rolno-leśnych. Po wojnie część lasów wykupił niemiecki skarb państwa, tworząc z nich Nadleśnictwo Państwowe Freierswald z siedzibą w Marianowie.
W roku 1935 decyzją ówczesnych władz niemieckich okoliczna ludność została wysiedlona, a teren przeznaczono na artyleryjski poligon wojskowy, który w czasie II wojny światowej znacznie powiększono. Po II wojnie światowej omawiany teren zajęły wojska radzieckie, które użytkowały go jako poligon wojsk zmechanizowanych i rakietowych do 21 sierpnia 1992 roku.

Część zachodnia, czyli dawny obręb Broczyno, powstała z utworzonego administracyjnie
w 1945 r. Nadleśnictwa Broczyno. W skład Nadleśnictwa weszły dawne lasy państwowe, lasy byłych majątków ziemskich, oraz w niewielkim procencie, dawne lasy chłopskie. Na podstawie zachowanych materiałów archiwalnych oraz stanu lasu po II wojnie światowej można stwierdzić, że zachodnia część obrębu stanowiła obszar byłych lasów państwowych i wchodziła przed 1945 r. w skład Nadleśnictwa Linichen. Rosnące tam wartościowe drzewostany sosnowe, świadczyły o dobrych warunkach rozwoju dla sosny oraz o dobrze zorganizowanych czynnościach gospodarczych.